Hep uzaklara bakardı Şiiri - Tanju Çubukçu

hep uzaklara bakardı gözleri,
görebildiği hatta göremediği
en uzaklara dalardı.
kaçmak gibi bir şeydi...
pencerenin pervazına yaslanıp,
öylece uzağa bakardı...
henüz paketi açılmamış,
üstüne zimmetli dertleri,
sanki uzağa bırakıp kaçacaktı,
kaçıp kurtulacak sanırdı.
arkasına baksa görecekti,
prangaya vurulmuş gibi ayağı,
ağır ve hantal yalancı bayramlar,
gece sevişmelerinden kalan,
dudağında tatlı rüya kırıntıları...
hep uzaklara bakardı,
uzansa sanki sevgili oradaydı...
uyandırırdı uykusundan hep,
martıların efkârlı naraları.
son bulurdu istemese de
ansızın o güzelim hayâl ihlalleri...