Hep Uzağında Hayatın Şiiri - Ahmet Baygümüş

Soğuktu ve yağmur çiseliyordu
Tanımsız hallere sarmıştı yine bedenim
Sokaklar sanki ruh taşıyordu geceden sabaha
Yalnızlığımla sarmaş dolaş,
bir ışık sızıyordu odama
Ve ben çoktan sensizliğinin senfonisi eşliğinde
sokak lambasına içimi döküyorum
Yalnızlığımla kaldırıyorum son şarap kadehini
Zifiri gecenin misafiriymişim,
gibi ağırlıyorum kendimi
Nisan yağmurları tadında fışkıracak,
ölü gövdelerin yandığı bu gecede.
Herşeyin saklandığı bir tek hecedir,
titrek dudaklarda cevabını arayan.
Usulca doğuyorum gecenin rahminden.
Firari bir rüyadayım şimdi
Korktuğum herşeyle yüzleşiyorum!
Hesabı soruluyor yaşanmışlıkların
Bir soru bir bekleyiş!
Ve bir de kayıp giden yıldızların hikayesi
Hala yağmur çiseliyor kapkara hüzünlerimin üstüne
İflasın eşiğinde şimdi aşkım
Avuçlarımda delicesine bir özlem
Kalabalıklara inat bir yalnızlığa bırakıyorum
Ve sonra sukunetinde kayboluyorum
Artık hükümsüzdür karanlığın rengi
Hep uzağındayım hayatın
Sonrasızlığına sarılıyorum hayallerimin
Sokağıma sen veda edeli...

28.Ağustos 2016