Hep ülkemi sevdim tüm insanları.
Hep acı çektim bir kesim dışlandığında.
Her kesimden bir haz aldım.
Kiminin saf inancı, kiminin saf demokratik fikri.
En çok da müslümana üzüldüm,
Sevginin en yoksunu.
Taş medreseli ülkücüleri sevdim,
Eyüp sabırlı sahabe ruhlu.
Yeni yetme reisleri sevemedim çok kasıntılı.
Hep arada kaldım, insanları mutlu etmek için uzadım lastik gibi.
Ben köylerde yaşayan insanları sevdim.
O kadar saf o kadar müşvik ve hoş görülü.
Genç müslümanları sevdim.
Edepli, yüzleri nurlu. Genç sosyalistleri sevdim idealist bakışlı.
Eski solcuları sevemedim kapitalist düşünceli.
Birde dönekleri sevemedim,
kiralık ofis pazarlama uzmanı....
Kayıt Tarihi : 4.11.2015 00:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!