Bir gölge, pişmanlık ya da,
Korkunç bir yalnızlık gölgesi oysa,
Sabah sisi gibi eridi çığlıklarım,
Taşıdılar kehaneti kulaktan kulağa..
Öfkeyle şikâyete başladım,
İskemleden huzursuzca kıpırdandım,
Kıymet bilmeyene çığlıkları teslim ettim,
Dudaklarımda muzipçe bir kıvrım..
Sessizce karanlıkta hüzünler kayboldu,
Timsahlar duygusuz,
Çizgisine baktım kaşlarımı çatıp ufkun,
Dilimi hep tuttum..
Kayıt Tarihi : 20.8.2021 14:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!