Hep tuttuğum ipler çürük çıktı

Düştüğüm kuyu derin değildi,
Hep tuttuğum ipler çürük çıktı.
Ağacı tuttum dalı eğildi,
Hep tuttuğum ipler çürük çıktı.

Kuyu benim ayağımı kaptı,
Sular gelip alnımdan öptü.
İpi asıldım yarıda koptu,
Hep tuttuğum ipler çürük çıktı.

Taşa basarak yukarı koştum,
Çıkabilmek için çok uğraştım.
Yükarı çıkayım derken düştüm,
Hep tuttuğum ipler çürük çıktı.

Kuyuya düştüm beni almadı,
Hiç bir ipin güvenci kalmadı.
Bizlere yardım eden olmadı,
Hep tuttuğum ipler çürük çıktı.

Bize yardım eden iyilerdir,
İnsanların yolu kıyılardır.
Yusuf'un kaderi kuyulardır,
Hep tuttuğum ipler çürük çıktı.