Kahrolası! ..
Kusurlarımı ve yılanlarımı,
Öldürdüğümde de
Beni sevmeyeceksen,
Söyle,
Bileyim.
Bende gidip,
Başka bir dağın yada ağacın,
Gölgesinde,
Öleyim.
Ben hep,
Kusurluydum,
Biliyorum.
Mahsurluydum,
Hatta hata doluydum.
Ama,
Hep temizdim,
Hilesizdim,
Ve Ümitsizdim.
Sense,
Hep öfkeliydin,
Tepkiliydin,
Ve de,
Çok sinirliydin.
Çünkü,
Bitirmiştin,
Pek çok şeyi,
Yitirmiştin,
Yitirilmemesi gerekenleri.
Birde,
Çokta bilmiştin.
Şimdi!..
Ben sana,
Ne diyeyim,
Sen sözden anlar mısın ki?
Neler söyleyeyim,
Neler anlatayım ki seni,
İkna eydim.
İnancın yoksa,
Suçlu benmiyim,
Enerjin bitmişse,
Sebep değilim,
Kuşlar bile yas tutarlar eşine,
Sense taptın, sevdalandın işine.
Kayıt Tarihi : 18.9.2014 09:42:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!