Hep Son Baharı Sevdim Şiiri - Salim Erben

Her akşam bir sessizliği çökerdi
Bizim dağlara bizim yaylalara
Bacası duman tütünü kızıldı
Kara meşeden kıvılcımlar sıçrardı
Bazen el yakar bazen elbise
Korkunun barınmadığı bir yerdi
Ürkek tebessümleri
Edepsiz kahkahaları severdim.
Balta görmemiş ormanlarda
Sarı yapraklı koca ağaçlar
Yaşlı kadın gibi şefkatli
Genç kız kadar sevimli
Göçmen kuşları kadar özgürdü
Acısın unutup
Sonbaharın son günleri
Batırarak tırnaklarını
Alıcı kuşlar gibi
Ekimde aşkı ekimde acıyı
Ekimde yalnızlığı
Bu yüzden severim
Kirli çıplak ruhlar yıkanır
Tüm kapılar kapanır kasımda
Bir aşk doğar aşina ömrüm ...
Narin bir çiçek gibi
Çiy döker sabahlarıma
Demli çay buğusu gibi
Şu kahrolası hüzün
Aşk ve ölüm benim iki gözüm
Ben ölümü bu aylarda beklerim
Her baharda güller dikerim
Sonra zamansız sararır solar
Ölüm geliyorum demez
Kalleşliği bilmez
Sayılıdır nefes hiç affetmez
Ne bir eksik ne bir fazla
İşte bu yüzden severim