Tüm ömrümde yerinmedim kendime
Hep verdim sevdiklerime.
Pırıl pırldı çocuklarım
Her ana gibi anadan öte sevdim.
Arkadaş gibi büyüttüm.
Bir başkaydı sevdamız,
Çok farklıydı bizim aşkımız,
Yıllardır söylediğimiz şarkımız,
Biz ayrılamayız biz ayrılamayız..
Ne güzeldi oynanan oyunlar
İlkokul en kolay olan,
İlk kalem tutuşlar
Çatal çiz çadır çiz...
Birlikte söylenen şarkılar
Dualar edilen sofralar.....
(onlar yeyince doyar analar)
T.V.tek kanaldı o yıllarda
Kuzucuklarına el sallıyan
Adile (Naşit) teyze.
Beklerdi çocuklar
Hadi bizim adımızıda söyle
İyi uykular çocuklar....
Herkes yatar yerine
Dualar okunur uyumadan önce
Şükredilir geçen bu güne.
Ne kadar söz dinlermiş eskiden çocuklar
Bayramlar daha güzel farklı duygular
Yeni ayakkabı yeni giysiler
Baş uçlarında giyilmeyi bekler
Çoşkulu kalkış sabaha
Eli öpülecek, büyükler hayatta.
Şimdi ki zamanla çok yıllar var arada.
Yıllardan öte çağ atlamakla.
Ayak uydurmak zor
Şimdi ki zamanda çocuklara
Onlar hepsi Teknolojik usta.
Çok Fransız kalıyoruz onlara.
Aslında varya! varya aslında!
Nede olsa çocuklar daha
Doyumsuzluğa itiyoruz olmuyoruz farkında..
Kayıt Tarihi : 25.12.2006 20:12:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!