Hep Seninle Olacağım Şiiri - Haydar Okur

Eşini arayan bir kumuru kuşu gibi tünedim ayaz vurgunu yapraksız bir dala... Keskin bir rüzgarın belediği tüm üşümelerim ve içimin titremesi uzun zamandır uzak kaldığım sevda sözcüklerinin içime doluşması ile son buldu...

Bahar mı geliyor ne, yoksa sevdam mı sarıyor unutulmuşluğun en gizemli bir yerinde...

Sevmek, seviyorum demek, aşk ve sevda yolculuğuna adımlamak... Öyle zor ki...Öyle dillere pelesenk yapıldığı gibi değil... yüreğin dilim dilim dilimlenmesinde benliğin bir özlem, bir arzu ve bir ateş kundağına sarılmasına rıza gösterebilmektir...

Oysan kaç kez bu ateş kundağında piştim, olgunlaştım ve sana uzanmaya çalıştım... Hiçlik duyguları içinde kaç kez ölüşler yaşadım... kaç kez ellerim uzandığı boşlukta öylece asılı kaldı...

Hani, neredeydi ellerimi tutacak sıcacık el... Parmak uçlarıma asılı duran buzlar yalnızlığın üşümeleri idi oysa... Bilemedin...

Ve sıcacaık sevgine, şefkatine susadığım ve seni bulacağım anlarda, sen hep uzak iklimlerin ulaşılmazlığına taşıdın kendini... Yoruldum, dizlerimin feri kalmadı artık... İçimdeki yolların, adımlarımın varışı hep sana gelsede...... adım atacak direnci ve gücü tükettin, ardınsıra açık kalan gözlerimde...

Seni sevmek, ışık kuşlarının kanatlarında çiçekçe sevdalara taşınmaktır bilirim... Güzellikleri ben hep bu düşlerle yaşadım, seni yüreğimde hissederek.. Anlamadın...

Birlikte gitmek... hep hayalimdi... yanyana, yürek yüreğe... adı konulmadık bilinmezlere...Şimdi yeni bir yol açtın önüme... Haydi gel artık nereye değin giderse, nasıl giderse ve her şeye karşın benimle düşlerimizde kurguladığımız mutluluğa yürümeye varmısın...

Olmasan da sevginden, seni umutlanmaktan, seni düşlemekten tek bir zerre dahi kaybetmeyeceğim.Sevdikçe en yakınında, daha yakınında, yüreğinin içinde olacağım....