Hep Seni Düşünmek Şiiri - Mehmet Aydın

İçim volkanlar gibi patlarken
Hiçbir zaman doyurmadı beni
Şu eskimiş çürümüş dünya
Taşındım göklerde bir yıldıza
Yepyeni daha el değmemiş
Kırık kanadıma aşk besteleri düzerek
Yoğun bir oluşumun kaynağı oldu zaman
Gene de seni düşündüm özlemle

Kalın bir duvar çekilmiş gibi şimdi
Sanki eskidünyaya
Rengi atmış olsa da soluk resimlerin
Kıskansa da ışıklı varlıklarını uzay
Saçtım mavi boşluğuna erdemleri
Topladı onları gizlice
Büyülü sevgi dolu ellerin
ötede dilsiz
Puslu aynalarda beliren anıların
Sığınırdı sürekli sevincime yasıma
Bense hep seni getirirdim
Bir şarkı gibi yalnızca usuma