Hep seni bekledim Şiiri - Murat Törer

Yüzümün bu kadar aydınlık olmasıniye biliyormusun?
Neden bu kadar içten gülüyoru.
Yaşamdan bu denli keyif alımamım nedeni ne?
Kendinebaktığımda seni görüyorum artık
Seni gördükçe yenileniyorum,mutlu oluyorum,keyifleniyorum.
Hep seni bekledim seni aradım ben
Herkesi sen sandım ama yanıldım...
Senin gibi olmazdı hiçbiri
Ne gülüşleri sendin,ne gözleri
Onlar sadece bir suretti,ruhu,ateşi olmayan birer suret

Kızdım kendime
Seni yeterince aramadığım için şuçladım kendimi
Yoruldum aramaktan,kabuğuma çekildim; sustum
Geceleri yıldızsız kıldım,gündüzlerimi ışıksız
Her mevsim seni yaşadım.
Yağmur olup ıslattın beni,kar olup üşüttün
Sonbaharda ağaç olup açtın bahçemde
Yazın güneş olup ısıttın beni,
Bana bakıp ne oluyor sana diyenlere cevap bile vermedim.
Seni unuttuğumu artık aramadığımı sansınlar istedim.
Güldüm...gülüşümle aldattım onları
Seni yaşamaktan vazgeçmedim oysa...
Uzaktaydın sen,ama içimdeydinde
Sana sakladım içimdeki sonsuz sevgiyi
Yüreğimdeki heyecanı,gözzlerimdeki karayı,ellerimdeki titiremeyi sana sakladım.

Ve birgün çıktın karşıma
Şimdi seni bulduğum içindir bu çocukluğum
Seni bulmanın coşkusudur bu içimden dışarı taşan...
Yepyeni bir hayatın başlangını biliyorum.
Ve bu hayatın içinde;
VAZGEÇİLMEZ KILDIĞIM TEK ŞEYİN SEN OLDUĞUNUDA