Hep seni aradım Şiiri - Mevlüt Çetinkaya

Çocukça sevdalarda sen düşmüştün,
Düşlerimin sokağına,
Bir sen hayal etmiştim çocukluğumda,
Aradığım bir sen vardın artık,
Hayatın sayfalarında.
Günler kovalarken birbirlerini,
Sana benzetmişim birilerini,
Gerçi yüzü benzese de,
Sen değilmiş yüreği,
Yani boşa çekmişim yalan aşka küreği.
Zaten ne yıllar kırabildi umutlarımı,
Nede yalan aşklar köreltti sevdalarımı,
Ne sen dolu çocukça hayallerim bitti,
Nede sensizlik hayallerimi köreltti,
Nerde çıkacaksın karşıma bilmem,
Hangi zaman boşluğunda,
Onu da hayal etmiştim gerçi,
Kaderin sürprizi buluşturacaktı bizi,
Gerçi neler hayal etmemiştim ki senle ilgili,
Neler düşlemiştim ki içinde mutluluk gizli,
Sanki hayallerim büyütmüştü bizi,
Büyüdükçe korkutan bir şey vardı ki beni
O da hayallerimde ki senin,
Beni gerçek hayatta istememe şüphesi,
Büyüdükçe korktum,
Ama hiç vazgeçmedim aramaktan,
Büyüsem de sen vardın hep hayallerimde,
Mirastın çocukluğumdan gençliğime,
Dünlerimden bugünlerime,
Hep seni aradım,
Yarınlara birlikte yürümeye,