Haykırdım, yalvardım ve sana ağladım
El ele vermiş yeminler etmiştik aşka
Para da pulda ve yalanda yoktu aşkta
Senin yollarını hep gözledim yıllarca
Ellerini ellerimden çektiğin gün yıkıldım
Nafile, sen gittin, aşkımı duvara yazdın
İnsanlara olan güvenimi sen yok ettin
Seni hep sevdim, inan sevgilim bekledim
Ellere vardığını ve bensiz yaşadığın an
Vapurdaki bensiz gidişini unutamıyorum
Dağlara seslendim bari ilacım olun
İyilik meleğim, elleriyle hançerlemişti
Mahkûm olmuştu yürek, aşka yanmıştı…
Kayıt Tarihi : 30.5.2011 20:47:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
eeeeee

PARAMPARÇA
Yanık bir kırmızı karanfil kokusu
Uçup gider avuçlardan zamanla
Bir acı sözle onur paramparça
Kanı yoktur ki aksa
Çini fincanda acı kahvedir kahır
Acısı kırk yıl yürekte kalır
Telvesi dibe çöker yudumladıkça
Ay karanlığı gecelerde
Hüzün damıtılır çile odalarında
Sabır örülür ilmek ilmek
Bir sargı bezi yapıp
K-
ı -
r-
ı-
l-
a-
n
onuru sarmaya…
Naime ÖZEREN
TÜM YORUMLAR (1)