Yokluğun ağır basarken usul usul
Ben seni özlemeyi nasıl unutacağım?
Heyy içimdeki,bir gün yaşlandığında
Özellikle geceleri ay ışığında,
Çılgın bir tutkuyla seni,sessizce
Sevdiğimi hatırla! ...
İnsan bu kadar özler mi seni?
Bir an uykudan uyanıpta
Kokunun hayalini içine çeker mi?
Bir büyü,bir sihir gibi
Gözü dönmüşcesine bir deli gibi
Üstelik gecenin bir vakti
Seni sevdiğini gümbür gümbür
Hissedebilir mi?
Sensizliğin ortasındayım şimdi
Neler oluyor?
Aklımda fikrimde yokken
Birden geceler perisi
Ruhunu sanki yanıma iliştirdi...
Sen benimsin şimdi! Benim kal!
Masum bir çocuk gibi
Kollarımda saklayıp,öpe koklaya
Gözlerimde unutacağım seni...
Kayıt Tarihi : 30.12.2008 10:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
23.12.2008 Yalan dahi olsa bir gün seni seviyorum diyemedi o bana...
![Nuray Sarac Koparal](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/12/30/hep-seni-13.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!