En karanlığında bazen gecenin,
En ayazlarında titremişliklerin.
Bir çığ gibi üzerime üzerime devrilen,
Hep sendin...
Zöhre'ye Aşık oldu ya Tahir,
Kızıldere de büyüdü ya Mahir,
Eyy içimi köz eden Zahir,
Şimdi yüreğim örse yatırılan bir demir...
Yine dumanlara bürünmüş dağlar,
Sokaklarımda vurulmuş hep çocuklar,
Ey ciğeri dağlanan analar,
Külü içinde sönen çığlıklar...
Bazen kaşına, bazen gözüne öldüm,
Bazen ekmeğimi, bazen aşımı böldüm,
Nerede varsa bir kör düğüm,
İlmik ilmik hep ben çözdüm.
Bir çivi gibi,
Sonların geldiği yerinde Ömrün,
Başı gövdesine eğilircesine çakılıp durdum,
Bir sıradan yazgı gibi Sevgili,
Solana kadar okundum,
Okundum,
Okundum...
28.04.2016
Cihan TaşKayıt Tarihi : 28.4.2016 00:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!