Hep sen varsın şuramda Şiiri - İbrahim Y ...

Mavi bir rüyaydı sanki
Ömrümden yitip giden seneler
Maziye daldı sisli yıllarım
Karanlık geceye bedeldir kederler
Hani nerede kaldı gençliğim
Geri gelmiyor çekip gidenler
Yine de aklımı zayi etme Allah'ım
Tek tesellim kudretinle açan çiçekler.

Bir an unutursam gözlerimdeki seni
Sevgine muhtaç ruhumda depremler artar
Şehirleri bayırdır kılan medeniyette seni yok saydılar
Neden ağlıyor mahzun çocuklar
Utanıyorum evrendeki yüzüne bakmaya
Hanidir bağrımda sönmeyen bir ateş yanar
Nice zamandır yeryüzünde
Hükümranlığına baş kaldırmış kahpelerin isyanı var.

Gecenin sonsuzluğuna daldıkça
Sana olan tutkumun şiddeti artıyor
Sesimde şarkıların figanı var
Güftesi sen olan bestelerde,
İnleyen bir gazel gibi ağlar ruhum
Seni özlediğim gecelerde
Yalnızlığımın yoldaşı sensin ey sevgili
Sevdası sen olan gönlümde.

Yine indi güneş zamana
Belli ki akşam oldu aşkına muhtaç ruhumda
Birazdan gece dolacak odama
Ben yine yalnız ve suskun
Sen neredesin, bilmiyorum, belki yıldızlarda
Şehri ve eşyaları örten gecemde
Varlığın bir ışık huzme'siydi odamda
Geceyi aydınlatan bir melekti bendeki yüzün
Sen benden hiç gitmedin ki, hep sen varsın şuramda.

Nisan - 2019