Hep Sen Varsın Şiiri - Samet Asaf Ünlüer

Gündüz hayalimde gece düşümde
Andığım her yer de sen varsın..
Mehtaba çıkarken her dönüşümde
Baharımda yazımda hep sen varsın..

Gülüşün benzer gonca bir güle
Aşkındı düşüren beni ateşten küle
Seherde el açıp dualarımda bile
Allah'a yakarışım da hep sen vardın..

Feleğin kederle sazı çaldığı gibi
Leyla ile mecnun'un azı kaldığı gibi
Ne popu ne rapı. cazı bilmediğim gibi
Dinlediğim şarkıda hep sen varsın..

Gayrı aşktan yana yanıyor özüm
Seni arıyorum şu yollarda gözüm
Olur ya mahşerde yüzüne yüzüm
Hayalimde tenimde hep sen varsın..

Aşktan yanan Asaf'ın son sözüdür bu..
Hakikat istemektir. Hak özüdür bu.
Feleğin aslı bu- gerçek yüzü bu..
Son çırpınışım da bile hep sen varsın