Güneşin sönmeye başladığı bir akşam vakti
Sahilde uzakları derin derin seyrederdim
Dalgalar şiddetiyle vurdukça seni düşünür
Ufukta ki beliren gemide olmanı isterdim
Hep hayaller kurar bende ki seni beklerdim
Bel ki gelirsin ümidiyle avunarak beklerdim
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta