Hep sen vardın be can Şiiri - Mesut Cihat

Güneşin sönmeye başladığı bir akşam vakti
Sahilde uzakları derin derin seyrederdim
Dalgalar şiddetiyle vurdukça seni düşünür
Ufukta ki beliren gemide olmanı isterdim

Hep hayaller kurar bende ki seni beklerdim
Bel ki gelirsin ümidiyle avunarak beklerdim
Seni beklemekten bana kalan hep acılarındı
Ne yazık, acınla yoğrulup acınla kavruldum

Yalnız kaldığımda uzakta ki seni hayal ederek
Rüzgârın getirdiği kokunla kucaklaşırdım
Hep derinlere bakardım seni görebilmek için
Ellerim boş, ellerinden tutup kavuşabilmek için

Gönlümün derinliğinde ötede ki seni özledim
Hep yanımda olman için seni ömrüme ekledim
Yaşadığım hayatın içinde sensizlik yoktu be can
Tadımda sen, canımda sen, hep sen vardın be can