Yine arşınlıyorum caddeleri
Sabah vakti adım adım.
Birinci köprü sen.
İkinci köprü sen.
Yedi'ye kadar sayıyorum.
Fırından yeni çıkmış ekmek kokusu sen.
Dolmuş kaptanının seslenişi.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Çok güzel hemşerim emeğine sağlık
aşık olunca bunlar olur...sevgiliye ram olmanın akışını okudum dizelerinizde ..kuttlar saygılar sunarım
samimi duygular kısa öz bence bu kalem yazar yazmaya devam beğeniyle okudum yüreğine sağlık istanbuldan saygı ve sevgilerimi sunuyorum tam 10 puan
Can arkadaşım... Az ama öz... Hep sen... Güzel bir çalışma olmuş... Selamlarımla birlikte tam puan gönderiyorum... Dualarımla...
Baktığı yerde görmek istediğini görebilen yüreğe selam olsun. Kısa fakat yeterince açık ifade edilen duygular gün gibi meydanda ... Tebrikler...
SEVMEK SONUNA KADAR...
uzakta bir yerde güneş doğuyor yeniden o doğan güneşte sen...
:)
'O' anlamı o kadar genişki koskoca bir sözlük yapar tek başına...Yüreğinize sağlık...
Çoğumuzun ömrü zaten düşlemekle geçiyor ve yanıbaşımızdaki gölgemize düşümüzdekini koyup, arşılıyoruz dağı, caddeyi; köşe-bucağı.
Bu şiir ile ilgili 8 tane yorum bulunmakta