Hep Sen Şiiri - Tolgahan Kaya

Hep sen kaybettin hep sen,
Sen kaybettiğin için bittim ben.
Yavaş yavaş çürüdüm senin yüzünden.
Şimdi ise aslında benmişim kaybeden.
İtiraf ettiğim için kendimden utanıyorum.
Sense şimdi uzaktasın benden.
Hatta belki kendinden.
Ama ne olursa olsun kaybeden sen,
Sen kaybeden oldukça hep ben yanacağım.
Hep ben.
Senin yüzünden,
Yüzünü görmeden, sesini duymadan.
Eline uzanıp dokunmadan
Ben yitip gidiyorum şimdi.
Hayır değil senin yüzünden.
Bu kez sırf kendimden kaçıyorum.
Kendimden.
Dokunduğum her şey sen,
Gördüğüm her suret farksız
Senin yüzünden.
Dilleri aynı, konuşmaları tıpkı sen.
Şimdi senin yüzünden,
Hem kendimden nefret ediyorum
Hem de senin gibi olduğu için herkesten.
İşte bu yüzden
Sırf bu yüzden
Hep ben kaybediyorum.
Hep ben.