Hep Sen Şiiri - Osman Dağıstan

Uykularım bölünüyor gece yarıları
Bir türlü sabah olmayı bilmiyor
Kalkıp bir sigara yakıyorum efkardan
Sokakları dolaşıyorum bir başıma
Yıldızlarda sen hilalde sen

Bilmediğim diyarlara gitmeyi
Tanımadığım insanlarla sohbet etmeyi özlüyorum
Bahtımın karasından kararıyor etrafım
Çareyi falcılarda arıyorum
Her fincanda sen her falda sen

Hüzündn buğulu fanusa benziyor dünya
Acıyada katlanamıyorum
Acısızda olamıyorum
Gelip gelip saplanıyor yüreğime hasretin
Mutlulukta sen melalde sen

En temiz yüzümü takıyorum insanlar arasında
Bir hayalet gibi dolaşıyorum sessiz
Oysa rüyalarım bile yasak
Çare yok yinede tutkularıma
Haramda sen helalde sen

Öfkemi kusuyorum satır aralarına
Her çizgi yeniden işliyor yüreğimde
Yazdığım şiirler sırıtıyor
Yaptığım resimler kahkaha tükürüyor suratıma
Parçalayıp atıyorum hepsini
Cemalde sen celalde sen

Duygularımın iniş çıkışı bitmek bilmiyor
Tepeler aşıyorum çukurlara düşüyorum
Ufuktan korkuyorum bazen
Bazen göklere çıkıyorum
Her anda sen her halde sen...