Hep yeni bir dünya gibi geliyorsun bana sen.
Sonsuz bir gökyüzün maviliğini andıran iyi niyetli ruhunla.
Çünkü sen ;
Elinden tutup bir bir getirdiğim umudumun çocukluğusun sen,
Ellerimde !
Günler geçip gecemin karanlığında gözyaşlarımın sevincisin sen,
Gözlerimde !
Merhametine güçlülük veren yüreğine delice hasret,
Yüreğim !
Bir papatya kokusu solardı nefesinde, avuçlarına sıkışıp kalırdı rüzgârın kızıl sesi...
Beklerdi umutların sol yanımda, sen eşliğinde.
Masumiyet sayfalarına yazılmıştı gülüşlerin,
Sevda mevsiminde filizlenmişti bedenine ektiğim sevgilerim, sen deminde.
Kayıt Tarihi : 26.6.2021 08:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Faruk Amaçlamak](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/06/26/hep-sen-137.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!