İlmi kâinatı kuşatan Rabbim,
Kıl dahi kıpırdansa; haberdarsın,
Hayat vermez; isen kâinat ölür,
Var olan mahlûkat; hep sana muhtaç…
Yüce sevgiliye; kulluktur amaç,
Rabbim bize rahmet kapısını aç,
Nebatat aç, hayvanat aç, toprak aç!
Kâinat çaresiz, hep sana muhtaç…
Sevgili Resulün haber vermişti,
Üstümüze kanadını germişti,
“Rabbim ümmetimi affet! ” dermişti;
Rahmet indirmezsen kalacağız aç…
Emrinle yok olup, emrinle varız…
Emrinle dünyaya ayak basarız…
Hata işlemişiz, biz günahkârız…
Acı bize dua kapısını aç;
Ne olur bizleri sen bırakma aç…
Kâinat çaresiz hep sana muhtaç! ! !
Kayıt Tarihi : 17.1.2009 12:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!