Hep Sana, Hep Seni, Şiiri - Hakan Yalçın

Kelimeri bitirdim şimdi sıra cümlelere geldi,
Hayatımı anlatırken başladım sen diyerek,
Bitirmedim ve bitiremicem galiba cümlemi
O kadar zor ki anlatabilmek seni.

Hayallerime girdiğin geceleri yaşamak,
Boyun büküp ağladıgım ve seni aradığım günler
Çıkmıyorsun aklımdan ne kadar atmak istesem,
O kadar zor ki seni unutabilmek.

Ne zaman iki satır yazmaya kalksam,
Hep seni, hep sana, hep bizi yazıyorum,
Hayata dair herşey sen olmaya başladın,
O kadar zor ki sensiz olmak.

Yokluğunla baş başa kendimden geçiyorum,
Şerefe deyip şimdi bin kahır içiyorum,
Birazdan gözlerimden geçersin ılık ılık,
Nice yıllar sevgilim kutlu olsun ayrılık.

Sevincim kederimsen, gözlerim ellerimsen,
Benim ne şuçum varki sen benim kaderimsen.

Karıştırmış kaderim şu gönlümün harcını,
Yaş döküğ ödüyorum ben bahtımın borcunu,
Dertliyim, efkarlıyım, gönlüm yine tasada,
Unutmak istiyorum kendimi bu masada.

Herşey yalnız senin için üzme kendini,
Belki bugün, belki yarın, anlayacaksın!
Çok sevdigimi anlayacaksın!

Ayrılıkmı çıktı fal'da sen bir yanda ben bir yanda,
Böyle bir aşk bu zamanda,
Belki bugün belki yarın anlayacaksın,
Çok sevdim mi? Ağlayacaksın!

Rüzgar gibi geçti yıllar, tutunacak dal kalmadı.
Bir an mutlu olmak için, çekilmedik dert kalmadı.
Senle dolu özlemlerim, dilimdedir sitemlerim,
Düşman çıktı sevenlerim sığınacak dost kalmadı.
Bekleyişle özleyişle ömür geldi geçti böyle,
Göz yaşlarım döndü sele, aglamadık gün kalmadı.

Bir yalanmış tüm gerçekler, o ümitler, o dilekler,
Boyun büktü hep çiçekler, koklanacak gül kalmadı.
Bir an mutlu olmak için yürümedik yol kalmadı,
Yaşanacak gün kalmadı.

Alnıma dökülen beyaz saçları,
Okşayıp dizinde yine tara ne olur,
Mazide kaybolan hatıraları,
Unutmak yerine ara ne olur,

Kalbim sızlayacak baksam arkama,
Yine ilk günkü gibi gülümse bana,
Dedim ki gelecek dosta düşmana,
Yüzümü çıkarma kara ne olur.

Çıkacaksın diye köşe başından, beklemekten usandım artık.
Çilenin gemisi gelmiştir diye, yüklemekten usandım artık.
Dünya'yı durdurdum bakarsın diye,
Fallara abandım çıkarsın diye,
Yolların sonunda sen varsın diye,
Eklemekten usandım artık.:(

İçimde bir ümit var, geleceksin diyorum.
Belki çok uzaktasın, bunuda biliyorum.
Kader kelepçesini, elime vurdu felek.
Geleceğim demiştin, ben hala bekliyorum.