Hep sana dönüyor tutsaklığım

eksiltili dizelerle boğuşuyorum
grikızıl imgeler salıyorum yarınlarına
sıcacık nefesin şimdi
ruhumda daha da hırçın inleyen aura

çiçeklenmiş kum tanecikleri gibi tedirgin
ve usulca bakış izine yanaşacak nefesim
uzaklığını biçerek ayaklarıma seriliyor dalgalar
gamzenin ıslaklığını soruyorum taşlı yollara

ayırdında değilsin ama
birden tarlakuşu oluyor gülün kokusundan aşk
karla karışık bir ebemkuşağı çullanıyor
lodosunu yitirmiş akşamlarıma

bu şehir görkemini mavi sonsuzluğa yaslamıştır
dudaklarımdaki çatlaklar belki de bundandır
yine de sen sormamış ol

dokunulmazlığı mı olurmuş sevdalıların
sana doğru sürmesi
bu nedenledir bitmez tükenmez yolculuğumun

şimdi seni karşı kıyıda bekleyerek
yüreğimin unutamadığı en beyza en şeffaf en gizsel
ve şarap lekeli yerlerinde esrik kalmak istiyorum
…