Hep sana Şiiri - Erdem Yalçın

Bir sessiz sitemdir bu suskunluğum
Belki Hayata belki birazda sana
Bitmiyor içimde fırtınalar
Sürüklenip gidiyorum anılara
Bazen hoş duygular bazen acılar
Alev alev yanıyor içimde duygular
Ben koşarken delicesine ardından
Bir bir kaçıyor sanki umutlar
Dört bir yanımda hüzünden duvarlar
Her yana sinmiş sanki hatıralar
Bir köşede neşe dolu akşamlar
Bir köşede anlamsız boş tartışmalar
Bir yanımda sevgi sözcükleri
Bir yanımda kahreden ayrılık sözleri
Bunlar gerçeğin bir yüzüydü belki
Beni sevmediğinde bir gerçek mi
Neye yansın bilmem ki bu yüreğim
Terk edilişine mi sevilmediğine mi
Bir sevda bu kadar kolay biter mi
Hangi köşeye baksam hayalin orada
Hep şen sesin çınlıyor kulaklarımda
Avuçlarımda tutuyorum hala hasretini
Görünmez ateşler yakıyor tenimi
Bir sigara yakıyorum ateşinde sen
Ne yapsam da Seni içimden silebilsem
Bir tekne olsam garip bir başına
Demir atmış olsam yalnızlar limanına
Kopsa sevdanın zincirleri
Yelken açsa yüreğim mutluluklara
Yine senden yana esmese rüzgarlarım
Açılsam engin okyanuslara
Kaybolsam maviliklerin koynunda
Hiç durmaksızın yol alsam da
Yine dönerim sensizlik kumsalına
Bir kuş olsam uçsam amaçsızcasına
Mavilikler hiç dönüşmese karanlıklara
Hiç akşam olmasa güneş batmasa
Avare gönlüm yine döner semalarına
Bir rüzgar olsam essem çılgınca
bırakabilsem tüm acıları ardımda
Gezsem dolaşsam nice diyarları
Yine takılır kalır yüreğim saçlarına
Düşmüş bir kere bu yürek sevdana
Ne kadar kaçsa da dönüşü hep sana
Hep sana....