Hep şafaklarda dogarım Şiiri - Atilla Du ...

hep şafaklarda dogarım,
bir başka olur doguşum.
karışır sesleri birbirine,
kuş sesleri ile çıgırtkanların.

demli bir çayın kokusu karışır,
denizin yosun kokusuna.
bayılırım,
teze simidin kokusuna.

ateşte pişmiş yorgun kahveye,
ben hep şafaklarda dogarım.
geceleri sevdalanırım,
yüzerim ırmaklarında.

papatyalar toplarım,
elimi uzatıtım denize.
deniz yanar,
ben şafaklarda dogarım.

gün boyu sürer sarhoşlugum,
gece olur, ben yine aşık olurum.
çingenelere fal açtırır,
sokaklarda kavga ederim.

yorulur,soluklanmak,
kollarında dinlenmek için,
ben şafaklarda dogarım.