Hep saf halinle kalsaydın ya çocuk! ...

Doğduğun gibi değil artık hiçbirşey....
Nefsinden sıyrılmış bir halde,
Saflıkla yoğrulmuş bir can..
İçinde şeytanlık bulunmayan bir beden...
Ve güvenmek üzerine kurulmuş bir hayatın vardı ya...
Zaman geçtikçe değişti herşey,
Ama bilmeden,
Ama istemeden...
Nefsinin derinliklerine sızan bir damla kötülüktü...
Büyüdü...
Bir elma kurdu misali...
Her gün biraz daha
İçinde ki saflığı, temizliği götürdü...
Hep çocukça kalsaydı ya nefsin,
Bedenin,
Ruhun...
Hep saf halinle kalsaydın ya çocuk...
Keşke beynini kapana vursaydın da...
Almasaydın o elma kurdunu...
Ve görmeseydin bu şeytani ruhu...