annesi sen ol isterdim, babası ben olan bir çocuğun,
adını bir çiçekten alıp, ona verseydik, papatya deseydik,
baban, seni sarı papatyam diye severmiş ya hep,
bu yüzden, sevgilisi papatya olan çocuğum hep ben,
biraz nisan, ama çok fazla mayıs öptüm, yokluğunda,
senin hiç gelmediğin, hep terk ettiğin baharlarda,
haziranın saçlarına aklar düşürdü karlar,
üşümekte üstü açık papatyalar.
Kayıt Tarihi : 5.7.2013 22:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yusuf Sinan Berber](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/07/05/hep-papatya.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!