Korku varken gözlerimde
Korkmadığımı söylemek garip geldi yüreğime
Benim korkum düşüncelerindi
Senden değildi korkularım
Bendendi
Anlatamıyor olmaktan kaynaklanan korkulardı.
Merkezinde sen vardın.
Ama oluşma nedeni bendim.
Gözlerini anlayamamaktı beni korkutan
Seni sana tasvir ettikten sonra
Önce kendine sonra bana takılan gözlerindi.
…
Sen herkes değilsin,
Herkes de sen değil biliyorum.
Ama herkes gibi konuştun o gece...
“bana öyle bakma” dedin.
Neydi, nasıldı ve neden bakmamalıydım öyle..?
Kimse yapmamıştı bunun açıklamasını
Yapamamıştı belki de…
Ben öyle baktım.
Ve ben
Hep öyle baktım…
19 kasım 2002 20: 40
Nihal TezcanKayıt Tarihi : 4.1.2003 20:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nihal Tezcan](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/01/04/hep-oyle-baktim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!