Hep Öyle Bahar Kal Şiiri - Mehmet Çobanoğlu

Her an seni özlüyorum, ruhum, aklım hep sende
Tümüyle
Sende kaldım
Akla zarar
O güzelliğin
İnkara gelmez
Uzağımda da olsan
Yakınımda da
Yaş dolan
Buğu bağlayan gözlerim
Benden sormuyor
Değil
Seni
Başıboş yüreğim
Sensiz paramparça
Bir nefes mesafe kadar
Yakınım da
Binlerce mesafe
Kafdağı kadar uzak olsan da benden

Yüreğine kilit vurma, zindanlara haps etme
Beni
Yeri gelince
Dağlar bile dağalara
Yollar bile yollara
Yaslanır
Sen
Sensiz koyma
Beni
Bari başını yasla
Şu omuzuma
Gök kadar
Yer kadar
Ölüm kadar
Yakın ol bana
Ben
Basra olayım
Sen
Fırat
Sen
Şattülarap ol
Ak içime
Yokluğun cezam
Yokluğun ölümüm
Olsada
Yalansız, her zaman
Her an
Sen
Aklımdasın
Uzağımda da
Yakımda da olsan
Hasretin bende
Dallar gibi
Pıtrak pıtrk çiçek açtı
Ben gücük
Ben zemheriyken
Uğuldarken yüreğimde fırtınalar
Ne olur, sen evrende hep öyle bahar kal

Sevmeyen yürek, katiyen yürek
sayılmaz
Seven yürekten sevgi koparılmaz
Sen hep bende kal
Öyle
Dil yalan
Yürek yalan söylerse eğer
Oturur ağlar
Ağıtlar yakarım
Sevgiye
Sevdaya
Bahara
O zaman
Göz yaşlarıma aldırmadan
Ben alır başımı, bu dünyadan çeker giderim

Mehmet Çobanoğlu
23.01.2019
İstanbul