Hep Öteye... Şiiri - Kenan Mert Gülveren

hep olmaya çalıştı,
dost, arkadaş, evlat, sevgili,
bir köşede sahipsiz bıraktınız.

insan olmaya çalıştı,
dinlemeye_ dinlenmeden çalıştı..
bir köşeye ittiniz O 'nu,
dinlerken sessiz sessiz...

hep anlamaya çalıştı,
O' nu, sizi, kendini,
öylece seyrettiniz,
sanarken O, anlamaya
siz yine gittiniz.

hep bağlanmaya çalıştı,
limanlara, garlara, O'na...
limanlarda, garlarda valiz gibi
unuttunuz O'nu...

iyi durmaya çalıştı,
ayrılıklara hazırlanırken,
daha bir ayrılığı bile başaramamışken,
siz ve O, çoktan çözdünüz O'nu,

sağa sola koşarak giderken gördüm
en son...
O, gitti,
gölgem koştu ilk,
aynada ki görüntüm iki,
ben kayboldum son...