Açmaların tepelerinde
Kara sabanın sürdüğü son evlekte
Kah öküz çekmekte kah öğrendire ile
Su taşımak yemek getirmek işinde
İşin en canalıcı yerinde
Oyun oynamak için izin istediğimde
Yalvarmalarıma kıyamayıp
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Maziye doğru gidişin öyküsü şiirle çok güzel ifade edilmiş.Yazan yüreği canı gönülden kutlarım.
Yüreğinize sağlık. Güzel şiirdi
maziye hüzünlü bir iç çekiş... ve özlemler kendini hissettirmiş bu güzel mısralarınızda.
kutluyorum Üstat.
saygıyla.
Hiç bir şey durmuyor eski yerinde//Anılar yaradır kanar derinde//Birisi kabuktur kopar birinde//İnsanlık diyerek hep öyle kaldık......................
Hiç bir şey eskisi değil elbet ama ne mutlu ki en önemlisi yitirilmemiş.Bilen bilir bilmeyen kendi bilir.......Kutluyorum Sn.Akman,olanca saflığıyla dökülmüş duygular kaleminizden....Saygılar sunuyorum...
Bu şiir ile ilgili 24 tane yorum bulunmakta