HEP ORDA KAL OLURMU?....
Öyle özledim ki! yâr...
Orada olmak vardı şimdi.
Birlikte otururduk, evimizin çiçekli balkonunda,
Sana bir tavşan kanı çay, bana limonlu yapardım.
Gül şerbeti yapardık şifa olsun diye, miss gibi.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta