En güzeli taşlanır meyve veren ağacın
kavağı kim neylesin
en güzel yollara kazılır çukurlar
çıkmaz sokaklar hep dümdüzdür
en güzel denizlerdir kirletilen
azgın denizlerde pislik de olmaz
en güzel gökyüzüdür dumana boğulan
martısız göklerde duman da olmaz
heybetli dağların bağrına açılır tünel
tümsekler rahattır
hep en masum olanımız ağlar mesela
anasının karnından çıktığı gibi
otu çevrelemezken hiçbir diken
en kötü gülün bile dikeni vardır
çamurda saklanan çöpçü balığı değil
güneşe en yakın yüzen balıktır yakalanan
tırtıl ağaçta rahattır
kelebek olduğu gün başlar geri sayım
en güzelimiz kimse
en dürüstümüz kimse
kimse ateşe doğru yürüyen
o çekecektir acıyı
ama dünya dönüyorsa
adı bilinmeyen bir çiçek açıyorsa
yıkık taşlar arasından
işte hep ondan
hep onun yüzü suyu hürmetinedir.
Kayıt Tarihi : 14.10.2018 22:50:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!