Tılsımlar yerleştirmişsin gülüşüne,
Ömrüm çiçek açıyor sen gülünce.
Ben de gülmek istiyorum Arse’m.
Benim mutluluğum senin gülüşüne bağlanmış.
Sen bir kere gülücükler versen bu dünyaya,
Kış biter, çevirir kendini yaza.
Kuşlar, böcekler dışarı çıkar kutlamaya.
Beni de bu gülüşün çekmedi mi zaten?
Bir kere güldüğünü gördüm;
Ben de yalanladığım o duygunun,
İnanmadığım o hissiyatın esiri oldum.
Sevdim gitti…
Olmaz dedin, bitti…
Gurkan Karaman
Kayıt Tarihi : 30.12.2023 07:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!