Her bedende bin bir surat,
Kırışmış yüzler kat kat,
Bin bir ah, bin bir feryat
Durmadan son sürat,
Koşuyoruz…
Durup, görüp dinlemek yok,
Hırs bürümüş bedeni,
Kimse göremiyor gerçek madeni,
Kimsesiz fakir ademi,
Herkes kırbaçlıyor,
Sevgiden,saygıdan, dostluktan kaçıyor...
Herkeste bir benlik,
Herkesin önünde bir semaver, bir demlik,
Kendi çayını yudumluyor…
HÜSEYİN SÖNMEZ
5/6/2010 Cumartesi
Hüseyin SönmezKayıt Tarihi : 6.6.2010 14:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!