Hep mi hiç Şiiri - Hüseyin Ateşkaan

boyun bükmüş kılıncın turdağı turnaların
kim geçse çile bela eza sanki som altından gökkuşağının
hepinizin atı kızıl dolu dizgin koşar dağlara su atar deryaların
sanki hep gece özlemimiz sabahının
bağın tepesinde bir bulut bekler
çağırırsan umutlarıda yüreğinde çörekler
çaput bağlar kızıl gömlekli dilekler
derdinemi ki olmayanı yazamayanın
bilmeden olmaz demekler
çok bildim konuşmam sormayanım
sona dek hayalinde saraylıların
olsa matemli köleler
hep matem yok sevinç
hep mi hiç