Hep matem Şiiri - Feridun Karaca

Kayboldum gözlerinin uçurumunda...
Çirpinan yüreğimle ağitlar yakan birtek senin hasretin sardı dört bir yanımı...
Ben sana bu kadar çok güvenirken..
En tebbesüm duygularımla tanıyacaktım seni...
O zaman anlayacaktın..
gönlüme giripte, sevdana kanat vuran.. şanslı hissettiğim, güvercinlerin seslerini...

Sevgimle besleyip,hayalini kurduğum sen..
Hiç gitmeyecektin benden....
Bu kadar üzmeyecektin beni...
Beraber yazdığımız şiirlerimiz yarım kalmayacaktı....
En masum duygularınla bitirecektin,kalbinde sayfalara sığmayan tuttuğun altın kalemini...

İzin verecektin...
Sana doğru uzanan adımlarla,
düşlediğim..
bıraktığın izlerini...
Ben hep o izleri bekleyecektim..
Baharıma yağan karda bile...
bir dağa yol alirken ben hep o adımlara basacaktım...

Sana bu kadar güvendiğim için...
Artık şiirlerimi yazarken
Bir kurgu ile bakmıycam..
Hep buruşuk kalacak
Defterim...
belkide hiç bitmeyecek bu özlemin..
Nöbet tutacak uykularıma hep..
En çokta üzüldüğüm ise.....
Senin hiç umrunda olmayacak.....

Ben birdaha yanıldığım zaman,
Konuşmaz hiç kimse..
Karanlıkta kalır hep sol yanım....
Güneşin doğuşunu hiç beklemez umutlarım..
Birdaha dilek tutmaz
Hayallerim, kayan yıldızıma....
Artık üşümem hiç...
Özlemine sarıldığım yorgan ayazım olur....
Uzaktan gelen hayalin ise.....
Yüreğimde.....
Hep matem..
Hep matem..