Hep Kusur Arar Şiiri - Fahri Bulut

HEP KUSUR ARAR
Kul hakkını hep yer günah ne bilmez,
İnsan kanı içer günahtır demez,
Üzüm suyu içen insanı sevmez,
Kendinin kusuru sayısız görmez,
Başkasında daim hep kusur arar.

Ülkesini satar çıkarı için,
Utanmadan der ki sor hele niçin,
Her kalıba girer sığar o biçim,
Kendinin kusuru sayısız görmez,
Kusursuz insanda bir kusur arar.

Kılçıklı yalanlar delmez gırtlağı,
Ustasını geçer kalfa, çırağı,
Masumları biçer yalan orağı,
Kendinin kusuru sayısız görmez,
Başkasında daim hep kusur arar.

Allahtan çok sever yeşil doları,
Ziyana giderken kırar yuları,
Düşmansa dost tutar zengin olanı,
Kendinin kusuru sayısız görmez,
Kusursuz insanda bir kusur arar.

Ta Yezitten gelir bunların soyu,
Dünya var olalı değişmez huyu,
Ülke düşmanından gelir hep payı,
Kendinin kusuru sayısız görmez,
Başkasında daim hep kusur arar.

Sadaka vererek kandırır halkı,
Peşine takılır, koyunla, yılkı,
Kullardan utanmaz, yok Haktan korku,
Kendinin kusuru sayısız görmez,
Kusursuz insanda bir kusur arar.

Bunlar ülkesinin baş belaları,
İçlerinde gizli hep alaları,
Aynalarda saklı yüz karaları,
Kendinin kusuru sayısız görmez,
Başkasında daim hep kusur arar.

Rızazade, bunlar bukalemunlar,
Doyurmaz gözünü saraylar, hanlar,
Bunlar kim mi dersin aydınlar anlar,
Kendinin kusuru sayısız görmez,
Kusursuz insanda bir kusur arar.
10.10.2002
Fahri Bulut Rızazade