Düştüm ekmek kavgasına
Dağa, taşa, vurdu felek
Girdim hayat çabasına
Hep koşturdu, yordu felek
Düşman oldu çattıklarım
Terk ettiler taptıklarım
Hep suç oldu yaptıklarım
Kanıma da girdi felek
Düz yolda yolum şaşırdı
Dert kazanında pişirdi
Muhannete yol düşürdü
Ödün diye verdi felek
Özledim, sıcak selamı
Duymadım tatlı kelamı
Yalnızlık dolu dünyamı
Bana layık gördü felek
Dediler umudu derle
Yaşanır mı bu kederle
Dertler ile,çilelerle
Çevreme ağ ördü felek
Biliyorum nazardayım
Keder acı ve zardayım
Hayat boyunca zordayım
Umudumu kırdı felek
Canlı,canlı attı nar’a
Parçalattı aç kurtlara
Yolculuk yakın mezara
Defterimi dürdü felek
Kayıt Tarihi : 14.7.2008 00:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yusuf Değirmenci 3](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/07/14/hep-kosturdu-yordu-felek-2.jpg)
sizi gönülden kutlarım.
Gerçekten, hece vezninin kusursuz deneilecek bir uygulaması olmuş şiir...
İçeriği, yaşınızdan çok sonrasına yakışsa bile, şiir çok güzeldi.
Sevgi ve saygımla,
Ünal Beşkese
Parçalattı aç kurtlara
Yolculuk yakın mezara
Defterimi dürdü felek
Hocam yine dolu dolu saygılarımla
TÜM YORUMLAR (18)