hep kışın başlar, tutkulu denen aşklar,
havadan mı, kardan mı, sisten mi belli degil.
belkide gecelerin çok uzun olmasından,
veya aşık olunacak yüregin yoklugundan.
bense hep yalnılıkla geçirdim o kışları,
bedenim buz tutarken,alevli yüregimle.
yıllar sonra bir bahar,inandım sözlerine,
görmeden gözlerini,vuruldum gözlerine.
yüregimde boşlugu sözlerin doldurmuştu,
sen gönlümün sultanı, gözlerime eceydin.
yıllar sonra sadece sana yandı yüregim,
inanmıştım aşkına, sonsuz güven duyarak.
demek ki yüreginde yer etmedi,yüregim,
geldigin gibi gittin, tek kelime etmeden.
oynadın yüregimle, tekrar yaktın kalbimi,
demekki cesaretin yokmuş böyle sevgiye.
yıkmasaydın dünyamı,yüregim yakmasaydın,
biliyoru felegin oynadıgı oyun bu.
yolum uzun ve zor,sonu çıkmaz olsada.
dereler kanlı aksa, denizlere ulaşsa,
mil çekerim gözlere,gözlerini görmesin,
lal ederim dilimi,adını söylemesin.
ellerimi keserim, ellerin dokunmasın,
yüregimi söküp te bin parçaya bölerim,
sevgim gömdüm topraga bir daha yeşermesin.
Kayıt Tarihi : 4.4.2011 14:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Atilla Durukan](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/04/04/hep-kisin-baslar-tutkulu-denen-asklar.jpg)
saygılarımla
TÜM YORUMLAR (1)