HEP KENDİMİ GÖRÜRÜM
Hep kendimi görürüm
Tüm yoksul çocukların lastik ayakkabılarında
Dikenler batan yalın ayaklarında
Büyük iştahla yedikleri yavan ekmeklerinde
Çıkarsız samimi, içten gülüşlerinde
Yırtık perişan üst başlarında
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla