Hep Kaybettim Şiiri - Turgut Çarabatır

Hep şifa bekledim acılar her zaman vardı
Kimini dostlar bildi çoğu yüreğimde kaldı
Hep sevmek istedim ihanetlerle karşılaştı
Yeniden başlamak için artık zaman dardı

Hep kaybettim kimseden hiç farkım yoktu
Gururlanmak neyime ihtiraslar beni yaktı
Hep peşlerinden gittim beni merak tuttu
Her yanlışın bedeli var şimdi hesap vakti

Hep çok söylendim değişen bir şey yoktu
Bir adım kadar yakındı aranan unutuldu
Hep yerimde saydım günlerim zehir oldu
Artık yeter gıybet yalanlarla heybe doldu

Hep her söylenene inandım huzur yoktu
Kaybeden ise herkesti gerçeğe ne oldu
Hep güzel sözler bekledim gözler doldu
Bir çiçek açmadı dünyamda hepsi soldu

Hep güzele koştum varınca nefes yoktu
İyiler her yerde azmış düşmanlar çoktu
Hep yarınlara sevinçle uyandım umuttu
Boşunaymış kötüler her yolumuzu tuttu

Hep adalete inancım vardı zalimler azdı
Masum çocuklar ağlar ana yüreği yandı
Hep ağlarmış insan sevinmek ise uzaktı
Her şey boş esas onurlu ayakta kalmaktı