Nedense,
Neyi çok sevsem,
Neyi çok istesem,
Hep kaybediyorum,
Sevgisiz,
Ruhsuz mu yaşayayım,
Bir taş gibi,
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
evhamli bir bakisacisi..cevrende olup bitenlere duyarli olmakta denir buna..kaybetmek-kazanmak fiileri süregelen hayat icinde insani onurlu evrelere iter.tebrik ederim siir güzeldi, ayrica siirlerime görtermis oldugunuz ilginize buradan tsk..ederim Yusuf Önder Bahçeci!
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta