Tek tek çarparak kapıları kalanların gövdesine
her şeyi hiçbir şey gibi bırakıp gittiler...
bir daha tekmelenmeyecekti duvarlar
yeniden aralanmayacaktı kirişler
diye düşünüp gittiler...
içte kaygılar büyümeye el vermişken
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman