Yoksunum mutluluk bulutundan,
hep gök gürler yüreğim sızlar,
bekledikce yagmasını hep kahır hep kahır...
Zaman karadelik gibi çekiyor içine,
kayıp mutluluğum yalnız başına köşesinde,
sitem edercesine yoklukla savaş içerisinde,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta