Hep İsterim Hep Şiiri - İbrahim Sarıtaş

Görmek isterdim hayatta emek için emeği
Hep isterdim benim içinde bir şeylerin değişmesini
Ve isterdim bir sevdiğimin
kendini bana uyarlamasını
görmedim
göremedim

hep istedim hep
kurduğum hayallerin gerçekleşmesini
oturmuşsun yanına
koymuşsun omzunu dizine
saf ve duru bir umut
bir çare
bir ışık veren
ve ateşten sıcak kucağıyla onu
hep isterdim hep
Geçip karşısına
Her şeyimi söylemek

Arardım her zaman
Hep aradım ha
Sanma ki düşünce aklımdasın
Zerre geçse kan kalbimden
Sen hücrelerindesin
Sen bendesin
Benimsin
Hep isterdim hep

Bir gün uyanıp
En dinç umutlarımla sana gelmek
Seni görmek
O zayıf
O yaralı vücuduna
Sımsıkı
Delice sarılmak
Hep isterdim hep

Çok yaraladı bu dert beni çok
Sana öylesine ihtiyacım var ki
Öylesine muhtacım ki sana
Yüreğim kanıyor
Gözlerimden akan birkaç damla yaş
İçerimde yangınlar var
Yetmiyor hiçbir şey
Olmuyor derman hiçbir şey
Seni arıyorum gel
Seni seviyorum gel
Çok yoruldum gel
Hep isterim hep

Madem ki dünyama gelmeyeceksin
Bildim ki seni hak etmemişim
Anladım gelmeyeceksin ilime
Yalvarırım ne olur
Rüyama gel o zaman
Tam istediğim gibi gel
Benimle olduğunu bilerek gel
Fedakarlıkla gel
Paylaşımla gel
Bağlanımla gel
Gel…

Gel ha gel işte
Ne kadar nazlısın sende
Nasıl yalvartıyosun kendine insanı
Gel işte duy sesimi muhtacım bu gün
Eski günlerdeki hallerime
Gel işte gel
Gel canım ANNEM…
Gel gel…