Hep Hüzün Şiiri - Aysel Gülmez

Hep hüzün, hep hüzün, hep hüzün
Hiçmi gülmedi yüzün

Coşkuluydu sevinçlerin
Beklentilerin vardı hayata dair
İçinde kocaman hayatlar
Büyük umutlar
Mutluluk perisi hep seninleydi
Sana güzel günler getirecekti
Hayal ederdin
Küçüktün
Beklerdin
Yoktu hiç hüzün
Gülerdi yüzün

Hayallerin vardı büyüktü hayallerin
İçinde çok mutlu insanların yaşadığı
Herşeyin dört dörtlük olduğu
Büyük evler, kalabalık aileler
Başarılı hayatlar, sevgi dolu yürekler
Hayal ederdin
Küçüktün
Beklerdin
Yoktu hiç hüzün
Gülerdi yüzün

Yıllar, yıllar geçti ve sen büyüdün
Beklentiler farklı
Hayatın getirdikleri farklıymış gördün
Küçüldü hayallerin sen büyüdükçe
O kadar da tozpembe değildi hayat
Anladın zaman geçtikçe
Bir akıntıymış hayat
Acımasızca akıp giden su misali
Durmadan, beklemeden seni önüne katarak
Hiçbirşey hayal ettiğin gibi olmadı
Mutluluk perisi de yoktu iyi kalpli İnsanlarda
Yüreğin hüsranlarda

Ve sen büyüdün
Artık hayal etmedin
Beklemedin
Gülmez oldu yüzün
Sonrası
Hep hüzün, hep hüzün, hep hüzün